Sinds een paar maanden is mijn eetstoornis weer de kop opgelopen en is het afvallen erg hard gegaan. Mijn hoofd draait overuren met het denken aan eten. Nou ja, eigenlijk vooral niet eten. Na al die tijd zit er weer iets in mij dat maakt dat ik mezelf weer dunner wil hebben. Het doet pijn, want eerlijk gezegd ging het best wel goed met eten.

Met een knoop in mijn maag eet ik wel. Ik weet dat als ik helemaal niets eet dat het niet goed gaat komen, alleen eet ik veel te weinig. Koude handen, haaruitval, snel geïrriteerd noem het maar op. Zo wil ik het ook niet, maar blijkbaar is er weer een trigger die mij probeert te beschermen, maar eigenlijk beschermt het mij juist niet, want ik ga hier aan onderdoor niet de trigger die mij beschermt tegen mijn gevoel, maar ik pak al mijn moed bij elkaar en ga het gevecht nogmaals aan. Het word zeker niet makkelijk, maar ik weet door mijn vorige keren dat ik anorexia overwon dat ik het nu ook kan.

Moeite met de maand december

Een aantal van jullie zullen dit misschien herkennen. Een knoop in je maag bij het horen van de maand december. Knus op de bank, warme chocolade melk met slagroom en vooral de feestdagen. Je zou denken dat deze dagen heel leuk zijn, maar ik merk dat ik er heel erg tegenop zie. Ik voel me dan zo ontzettend verplicht om vrolijk te doen, omdat het dan bijvoorbeeld een feestdag is. Misschien vraag ik te veel van mezelf op zo`n moment. Soms denk ik 'Mariek, maak je niet zo druk. Niemand kan er wat aan doen dat je deze maand zwaar vind'

Met sinterklaas is het heel leuk als je een chocolade letter krijgt, eet je pepernoten, bak je taart en noem maar op. Mijn hoofd slaat automatisch op hol als ik dat allemaal zie. Al dat eten. Mijn hoofd raakt zo erg in paniek. Ik vind het dan moeilijk om 'normaal' te doen bij mijn mensen op dat moment. Heel veel pijn en verdriet zit er altijd achter.

Met kerst is het ook heel moeilijk. Ik eet al geen vlees en wat doe je meestal met gourmetten ja je denkt het al vlees eten. Gelukkig kan ik dan wat groente bakken en is dat nog te doen, maar het maakt het er niet makkelijker op.

Over oud en nieuw hoef ik nog maar te zweigen. Phoe, wat wordt daar altijd veel gegeten.

Lastig

Het blijft heel lastig en we kunnen de feestdagen niet wegstoppen, maar je kan ze wel voor jezelf dragelijker maken. Bespreek het met tenminste een persoon, want je zal je daarna niet zo gedwongen voelen om alles te eten. Het is heel moeilijk, maar als je niks zegt blijf je vechten met jezelf en dat is echt heel naar en gun ik niemand. Geef aan dit is voor mij heel erg lastig en zeg daar dan bij wat je van die persoon nodig hebt. Het is lastig, maar probeer het wel anders ga je er zelf aan onderdoor.